De eerste COVID-19 golf bij PVT MG maakte orthopedagoge Silke Peeters niet mee. Ze kwam pas in oktober 2021 in dienst. Maar de tweede golf zal ze niet snel vergeten. Die raakte vrijwel de hele organisatie, dus ook PVT MG. “Mijn komst kwam bijna gelijk met een periode waarin veel zorgpersoneel uitviel. Niet meteen omdat ze besmet waren, maar meer omdat ze fysiek en mentaal ‘op’ waren. Door de vaccinaties viel het aantal besmettingen en de ernst van de klachten op dat moment nog mee. Maar ook besmettingen zonder veel klachten betekende voor de medewerkers het dragen van het warme lichaamspak, alleen eten, geen rookpauzes. Deze periode was voor iedereen zwaar, zowel voor de zorgvragers als voor de medewerkers.”
Je kan de werking van OPZC Rekem niet stilleggen. De zorg gaat immers door. Dat betekende in het geval van PVT MG, dat hulp werd gevraagd aan medewerkers van andere zorgeenheden en zelfs van ondersteunende diensten. Iedereen die kon, droeg zijn steentje bij. “Ook therapeuten werden ingezet in de directe zorg. We hebben het leefgebied van de besmette zorgvragers uitgebreid zodat er meer bewegingsruimte was. Lichamelijk contact was niet mogelijk en dat is voor onze groep zorgvragers heel erg. Voor alle zorgvragers, dus ook zorgvragers met een verstandelijke beperking, is het moeilijk om te begrijpen dat ze in een beperkte ruimte moeten blijven terwijl ze zich totaal niet ziek voelen. We hebben dit opgelost door de zorgvragers extra te belonen. Dat werkte.” Silke geeft als voorbeeld aan dat ze een zorgvrager, die een groot hondenliefhebber is, probeerde uit te leggen dat hij in zijn kamer moest blijven tijdens kamerisolatie. Dat was voor hem erg moeilijk aangezien hij het gevoel had dat hij niet ziek was en erg gesteld is op zijn vrijheid. Ze hebben hem toen gestimuleerd om in zijn kamer te blijven met een mooie hondenkalender. “Hij vond de kalender zo mooi en de individuele aandacht zo fijn, dat hij deed wat er werd gevraagd”, legt Silke uit. Het is niet eenvoudig om zorgvragers de nabijheid te bieden in een periode waarin COVID-19 vat op ons heeft. “We hebben een periode van meer dan veertien dagen quarantaine gehad. Dat hakt erin.”
Maar gelukkig konden de belangrijkste feesten van het jaar doorgaan: Sinterklaas kwam toch op bezoek. Weliswaar niet binnen op de zorgeenheid, maar hij passeerde wel voor het raam. Zo konden alle zorgvragers hun geschenk van de Sint ontvangen en liedjes zingen voor de goedheiligman. Het einde van de quarantaine werd gevierd met een groot kerstdiner in de eigen leefgroep, zonder beschermende lichaamspakken, schermen en haarnetjes.